22 Temmuz 2010 Perşembe

dün gece rüyamda yine sylon'ları gördüm. dünya da yaşıyorlar. savaş yok. biz insanlar saklanıyoruz. anneannemin evinde bir 6 kişi falanız ve 2 kişi daha var ama onlar bizden sylon. sonra bir bakıyoruz bahçelievler,b.köy civarının direniş gemisine birşeyler olmuş; galactica sağolsun; balkondan düşen iki saylon ölmüş ama bu bizi arayacakları anlamına geliyor! bana bir telefon geliyor, hemen kendi evime gitmeliyim çünkü saylonların yayacağı radyasyondan(evde ihtiyaç duyulmuyor) koruyacak sıvı su damacanası içinde gelecek. hızlı olmamız lazım. göz teması kurmadadan yola cıkıyoruz. birimiz arkada kaldı.. aşıları yapıyoruz. uzaya atlamamız lazım. bu görevi maviye boyalı kırmızı taşlarla süslenmiş bir örnek su kabakları alıyor. hepimiz acı içinde yeniden avuç içimizi yakarak aşımızı yapıyoruz, ortak bir şekilde su kabaklarımıza dokunup jump diyoruz ve sonrası yok. atlarken hatırladığım tek şey yolculuk için giydiklerimin çok sarah connor chronicles havası yarattığı ve tracking ayakkabılarımın çok güzel oluşu.

herşeyi geçtim gaius baltar çok taş adam.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

heh komikmiş bu :) ben de ilk galaktikayı izlediğim sıralar benzer rüyalar görüyordum sanırım, saylonlar yıllar boyunca bilinçaltımızdaki düşmanımız, uzaylılar tutkulu korkumuz...

harun

 
 
Copyright © seiya
Blogger Templates by BloggerThemes Design by Diovo.com